Eugenia Maresch

Urodzona na Wileńszczyźnie. W 1940 r. deportowana na Syberię (Ałtajski Kraj); w 1942 r. wraz z Armią Polską pod dowództwem gen. Andersa przybyła do Teheranu, od 1943 r. do 1947 r. – w obozie dla polskich uchodźców w Indiach (Valivade). Po przyjeździe do Anglii uczęszczała do polskiego Gimnazjum i Liceum im. Marii Curie-Skłodowskiej w Grendon Hall (1948–1951) oraz do Gimnazjum angielskiego Salts High School w Yorkshire. Studia matematyczno-fizyczne ukończyła na Politechnice w Leeds, pracowała w szpitalu St. George w klinice radioizotopów, w Royal Cancer Research Institute w Londynie oraz w angielskim szkolnictwie.

Od młodości zaangażowana w działalność społeczną i charytatywną. Członkini Naczelnictwa ZHP poza granicami kraju (1990–1996), „Polonia Aid Foundation Trust" (PAFT) oraz Rady Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego (POSK). Organizator kilku sesji Stałej Konferencji Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie (MABPZ). Od 1994 r.  wiceprezes Brytyjskiego Towarzystwa Conradystów, (Joseph Conrad Society UK). Jest sekretarzem Towarzystwa Popierania Nauki Polskiej w Londynie (TPNP) i członkinią Towarzystwa Historyczno-Literackiego (THL) w Paryżu.

Od 2003 r. członek Rady i Zarządu, a od 2013 r. Prezes Studium Polski Podziemnej w Londynie.

Odznaczona m.in. krzyżem oficerskim orderu Polonia Restituta IV klasy oraz Krzyżem Komandorskim Ordereu Odrodzenia Polski.

Publikuje prace na tematy aktualne i historyczne.