Skip to main content

Ośrodek Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II w Rzymie

Referat wygłoszony na XI sesji Stałej Konfrencji MABPZ

Ośrodek Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II w Rzymie

Referat wygłoszony na XI sesji Stałej Konfrencji MABPZ

Z wyborem Karola kardynała Wojtyły na papieża nastąpiło wyraźne obudzenie świadomości polskiej, zwłaszcza wśród Emigracji. Najbardziej uwidoczniło się ono w wyjściu naprzeciw ogromnej rzeszy pielgrzymujących Polaków do swej „drugiej Ojczyzny nad Tybr” — według wyrażenia Henryka Sienkiewicza. Podjęta w Stanach Zjednoczonych, a później w innych ośrodkach polonijnych, akcja na rzecz zorganizowania w Rzymie nowego domu dla pielgrzymów polskich w szybkim tempie zaowocowała w kupnie dwuhektarowej posesji przy historycznym trakcie prowa­dzącym od północy drogą Kasjańską do Grobu Księcia Apostołów.

Dom Polski

Znajdujący się tamże Dom Polski od wakacji 1980 roku nie tylko rozbrzmiewa gwarem pielgrzymów, którzy znajdują w nim godziwe warunki zakwaterowania, wyżywienia i odczynku po całodziennym trudzie zwiedzania Wiecznego Miasta1. Po uroczystym poświęceniu Domu przez Ojca Świętego 8 listopada 1981 roku rozpoczął tam swą działalność Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej oraz Ośrodek Dokumentacji Pontyfikatu2, dwie nowe instytucje powołane do życia dekretem Jego Świątobliwości w trzecia rocznicę wyboru na Stolicę Świętego Piotra (16.10.1981). Wraz z Domem Polskim zostały one podporządkowane sprawującej patronat nad nowymi polskimi placówkami Radzie Administracyjnej Fundacji powołanej przez ukonstytuowaną wówczas Fundację Jana Pawła II3.

W Domu Polskim miały miejsce comiesięczne konferencje, publikowane następnie w serii Wieczory Kasjańskie4. Odbyło się międzynarodowe sympozjum na temat rodziny w związku z Synodem Biskupów poświęconym tej tematyce5. Rozwinęła się działalność wydawnicza6 z redagowaną od maja 1982 roku Kroniką Rzymską, będącą obecnie organem Fundacji. Dom upowszechnia filmy i wideokasety o tematyce papieskiej7. Organizuje kurs letni dla młodzieży polonijnej8, pielgrzymom zaś nie tylko organizuje ich tygodniowy pobyt w Rzymie, ale i ułatwia zwiedzanie miasta z jego zabytkami, Asyżu i Monte Cassino. Gromadzi ich na projekcje filmów oraz na konferencje o tematyce magisterium papieskiego, jak i poświęcone pracom Ośrodka Dokumentacji Pontyfikatu.

Wspomniane centrum, jak i Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej9, prowadzą swą działalność w oparciu o budżet przyznawany co roku przez Radę Administracyjną Fundacji zgodnie ze swymi statutami. Budżet pochodzi z procentów funduszu pozostałego z uzyskanej sumy po zakupie Domu Polskiego, zasilany ofiarami oddanych sprawie Fundacji dobrodziejów, które odnotowywane są w dwumiesięczniku Kronika Rzymska.

Trzy kierunki

Sam zaś Ośrodek rozrasta się w trzech kierunkach: bibliotecznym, muzealnym i archiwalnym10. Gromadzone są książki dedykowane Janowi Pawłowi II przez samych autorów, jak i ofiarowywane mu przy różnych spotkaniach. Zasadniczym jednak zespołem biblioteki są książki, które wyszły spod jego pióra: zarówno sprzed wyboru, jak i obecne, teksty przemówień z audiencji, nabożeństw, spotkań, pielgrzymek — oraz dokumenty papieskie wydawane na różnych kontynentach w wielu językach (a więc to wszystko, co składa się na bibliografię podmiotową). Na drugim miejscu są dzieła ludzi nauki, w tym i artykuły rozsiane po naukowych perio­dykach świata, komentujące dorobek filozofa, teologa, poety i Najwyższego Nauczyciela (wchodzące w zakres bibliografii przed­miotowej).

Naczelnym celem rzymskiego centrum jest praca nad bibliografią Jana Pawła II, przygotowywaną w oparciu o wychodzące bibliografie krajowe, jak i również biuletyny znanych centrów bibliogra­ficzno-informacyjnych. Po pierwszym tomie bibliografi11 ukazującym dorobek naukowy Karola kardynała Wojtyły do chwili wyboru na papieża, wydany ostatnio tom obejmuje swoim zasięgiem okres pięciu lat pontyfikatu w piśmiennictwie naukowym w Polsce12. Kolejny tom uwzględni następne trzy lata. Opracowana została również bibliografia utworów muzycznych do słów Ojca Świętego, o Ojcu Świętym oraz jemu dedykowanych. Wśród 120 artystów 17 pochodzi spoza Polski13. Ukaże się również bibliografia dokumentów dźwiękowych dotyczących Jana Pawła II: 120 płyt i 288 kaset komercyjnych z 13 krajów w 9 językach14. Rejestruje się i gromadzi prace dyplomowe powstałe na 28 wyższych uczelniach w oparciu o magisterium Ojca Świętego. Są to 23 prace doktorskie, 59 licencjackich i 285 magisterskich15. Zarejestrowano dotąd obecność wątku papieskiego w sztukach plastycznych u 200 artystów z terenu Polski.

Osobny dział stanowi dokumentacja prasowa opracowywana przez Sekretariat Stanu z około 100 głównych tytułów prasy światowej, ze szczególnym uwzględnieniem zarówno osoby Papieża, jego poczynań, jak i problemów pastoralnych Kościoła Powszechnego.

Papieska dokumentacja wizualna, obejmująca filmy i wideokasety (700), wzbogacana jest również o albumy fotograficzne (500) ilustrujące współczesne życie społeczne i religijne Polski oraz papieskie pielgrzymki (ponad 250 000 zdjęć). Trafiają tu również ofiarowywane Ojcu Świętemu księgi pamiątkowe16, jak i adresy hołdownicze wraz z korespondencją towarzyszącą przekazywa­nym darom.

Archiwum

Zasadniczym zespołem Archiwum jest zbiór kazań i przemówień głoszonych przez Karola kardynała Wojtyłę — następcę św. Stanisława na stolicy biskupiej w Krakowie, z której to w przededniu 900-lecia śmierci Biskupa i Męczennika przeszedł on na Piotrową Stolicę. Listy pasterskie, komunikaty i zarządzenia z dwudziestoletniego posługiwania Kościołowi krakowskiemu, w większości odczytywane tylko z kościelnych ambon lub w kapłańskich lub zakonnych wspólnotach, liczące 837 stron, doczekały się publikacji17. Opublikowano również 37 przemówień i wywiadów ks. Karola Wojtyły — biskupa, metropolity i kardynała krakowskiego w Radio Watykańskim z racji przypadającej w tym roku 50 rocznicy polskiej sekcji Radia Watykańskiego18.

Wśród darowanych cymeliów znajdują się autografy króla Jana III Sobieskiego i Królowej Marii Kazimiery, kilka map historycznych Polski — najstarsza z 1575 roku19, rękopiśmienne modlitew­niki z ubiegłego wieku20 oraz z obozu w Murnau21. Dotarły również pamiątki po jeńcach polskich, przywiezionych do Japonii z wojny rosyjsko-japońskiej (1904-1905), którzy poprosili o katolickiego kapłana. Ks. Maxime Puissant otrzymał pozwolenie na wstęp do obozu koncentracyjnego. Kapłan legitymował się prostokątną tabliczką z drzewa, która służyła mu za kartę tożsamości. Na sznurku paciorków liczył penitentów, którzy wyznawali swe grzechy wskazując na wypisane po polsku Przykazania Boże na cienkiej drewnianej tabliczce. Te trzy przedmioty z czcią właściwą relikwiom przechowywał asystujący ongiś kapłanowi Paul Mani Ijima do 25 lutego 1981 r., kiedy to podarował je Ojcu Świętemu22. Do muzealnego zbioru trafił kafel przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem, pochodzący z pieca klasztornego z monastyru w Kozielsku, pieczołowicie ukrywany i później wieziony przez porucznika Stanisława Janickiego „pątniczym szlakiem” przez Bliski Wschód, Palestynę, Egipt, Anglię do Orchard Lake23. Znalazł się w tym zbiorze również kawałek trumiennej szaty św. Kazimierza Królewicza24 i obraz św. Stanisława Kostki z początku XVII wieku, częściowo malowany i haftowany, ofiarowany Ojcu Świętemu w kościele św. Mikołaja z Flue w Genewie25.

Dzieła sztuki

Ściany Domu Polskiego służą ekspozycjom patriotycznego i sakralnego malarstwa26, polskiej architektury i pejzażu. Prezentowane są tutaj również rzeźby w drewnie, węglu, soli, metaloplastyka27, rodzimy haft28, artystyczna tkanina29 i grafika. Dary te stanowię swoistą ilustrację dziejów z czasów niewoli30, wojen światowych31 oraz najnowszych wydarzeń znad Wisły i Odry32. Dzieła tworzone z myślę o Janie Pawle II noszą na sobie ślad wspomnianych wydarzeń, wyniesienia na ołtarze rodaków, jubileuszy św. Stanisława Biskupa i Męczennika oraz Jasnej Góry33, sanktuariów narodowych, jak również ślad wyboru Ojca Świętego, zamachu na jego życie34, jego pielgrzymek w Polsce i świecie35. Ten ostatni temat jest bogato udokumentowany także w zbiorze numizmatycznym36, filatelistycznym, jak i ekspozycję egzotycznych pamiątek, ofiarowywanych Pielgrzymowi, z orlimi piórami od wodza Irokezów z rezerwatu St. Regis w Kanadzie na czele. Wyrazy uznania dla niezwykłej osobowości Papieża i jego siły oddziaływania na człowieka naszego wieku utrwalone są w obrazach i słowie. Fotograficzna wystawa o papieskich pielgrzymkach trafiła z Domu Polskiego w Jubileuszowym Roku Odkupienia do Zamku Anioła oraz do sanktuarium maryjnego La Quercia w Viterbo.

Cyprian Kamil Norwid

Nie sposób nie poświęcić tu kilku słów perle polskiej kultury — autografowi Cypriana Kamila Norwida jednego z wierszy o tematyce papieskiej. Genialny poeta, często wymieniany w przemówieniach i homiliach przez Papieża Polaka, był żarliwym wielbicielem Piusa IX. Wyraziło się to między innymi w czterech poświęconych mu wierszach lirycznych oraz w niedoszłym do skutku pragnieniu złożenia u jego tronu rozprawy o pieśni „Bogurodzica”. Jedną z istotnych przyczyn owego uwielbienia był bardzo życzliwy stosunek Papieża do Polaków i w ogóle do sprawy polskiej, co uczyniło go w oczach Poety prawie... Polakiem.

Któż jest ten Polak, kto? ... co — zrodzony na obcej ziemi
I z obcą w żyłach krwią — dłońmi ku niebu drżącemi
Za Polskę modły śle ... i imię jej wymawia? ...

Jakże Norwid byłby szczęśliwy, gdyby któryś z jego czterech wierszy „papieskich” znalazł się w Watykanie i dostał się przed oczy Ojca Świętego. Niestety, papież Pius IX nie znał języka polskiego, toteż ewentualne pragnienia poety musiały pozostać w sferze marzeń, on sam zaś musiał się pocieszyć jedynie błogosławieństwem papieskim, otrzymanym w zamian za symboliczną ofiarę, jaką złożył Papieżowi w grudniu 1860 roku, przesyłając mu starożytny medalik z wizerunkiem Matki Boskiej (z napisem „Przeciw Turka szturmom”) oraz złoty francuski pieniążek z roku szturmu sewastopolskiego (w obronie Turków).

Jeśli chodzi z kolei o autografy wszystkich „papieskich” wierszy Norwida, to przepadły bez śladu (ostatni w 1944 roku w spalonej Bibliotece Krasińskich); tak się jednak cudownie złożyło że przed kilku laty znalazł się profesor Juliusz Wiktor Gomulicki w posiadaniu jedynego autorskiego brulionu najpóźniejszego z owych wierszy („Na smętne wieści z Watykanu”), który Norwid napisał w grudniu 1877 roku w Paryżu na wiadomość o chorobie Papieża, i który wypłynął nad Sekwaną pośród papierów pewnej rodziny francuskiej, mającej swoich przodków Polaków ze Starej Emigracji.

Ale oto i na tronie papieskim zasiadł kapłan, który — „zrodzony na polskiej ziemi i z polską w żyłach krwią” — może bez pośredników zapoznać się z tekstem owego wiersza. Co więcej, Papież-poeta, który najlepiej doceni zarówno piękno, jak i głęboki sens pośpiesznie improwizowanych oktaw Norwida.

Papież wymarzony przez ich autora, bo:

Znikły na wpół, a cały w powadze,
W mówieniu razem i silny, i błogi,
Głoszący prawdę oględnie, a nadze —
Mąż doskonały ...

Ofiarodawca pragnął swym darem złożyć wyraz hołdu i symbolicznie urzeczywistnić marzenia Norwida, którego „papieski” wiersz znajdzie się nareszcie w rękach Papieża-Polaka, i który — gdyby dzisiaj żył — na pewno napisałby odę zatytułowaną: „Na radosne wieści z Watykanu...37”.

Cenne dokumenty

Inna z podobnych pereł to medal rzeźbiarski autorstwa Anny Praxmayer, przez nią cyzelowany, sygnowany i patynowany, według założeń ideowych pielgrzymki pieszej z Krakowa do Rzymu w Roku Świętym 1983, sformułowanych przez jej inicjatorów, pp. Nusię i Zenona Waszczyszynów. Dwustronny medal „Kraków — Rzym” przez kształt zbliżony do koła nawiązuje do klasycznej formy tego gatunku. Jednak kształt okręgu został tu naruszony przez wprowadzenie elementu linii prostej. Centralne położenie zajmuje napierśnik (noszony na kolczudze) z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej, przedstawionym tak, jak wyglądał w czasie sprowadzenia go na Jasną Górę w roku 1382, skąd króluje Polsce. Inskrypcja REGINA POLONIAE wybiega poza archaiczny napierśnik — królowanie bowiem nie ogranicza się do tamtych czasów, lecz trwa do dziś. Wybór części zbroi rycerskiej z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej przypomina, że była Ona i jest dla nas „tarczą”, „osłoną”. Nawiązuje również do faktu otrzymania przez Jana Pawia II w Belwederze XVII-wiecznego napierśnika husarskiego w roku 1983 podczas jego pielgrzymki do Polski, który jest również przechowywany w zbiorach Ośrodka Dokumentacji Pontyfikatu. O Roku Świętym mówi napis antykwą w języku łacińskim: TEMPORE SANCTI ANNI D. 1983 PEREGRINATIO. Następnie wymieniono nazwy głównych miejscowości na trasie pielgrzymki: KRAKÓW — WIEN — LORETO — ROMA (w językach miejscowych dla podkreślenia przejścia przez różne kraje). Przed każdą z miejscowości umieszczono odcisk bosej, pielgrzymiej stopy — ślad pieszego osiągnięcia kolejnych miast. Duża stopa przy Krakowie zmniejsza się stopniowo jak w perspektywie, dając złudzenie oddalania się. Daty uzmysławiają rocznice: 600-lecia obrazu Matki Bożej Częstochowskiej i 300-lecia wiktorii wiedeńskiej. Po LORETO ślady prowadzą na drugą stronę medalu. Przejście stóp wyobraża przemarsz przez góry, a także przełom duchowy dokonujący się podczas pielgrzymiej wędrówki. Medal został odlany w dwóch wersjach. Jeden egzemplarz ze srebra przetopionego z przedmiotów srebrnych, darowanych na ten cel przez uczestników pielgrzymki i ich przyjaciół, został wręczony Ojcu Świętemu w Castel Gandolfo w dniu Matki Bożej Częstochowskiej 26 sierpnia 1983 roku. Na tym egzemplarzu napisano: „Joanni Paolo II nostro Patri Sancto pro peregrinatione in Poloniam 1983”. Drugą wersję stanowi medal z brązu, na którym wyżej przytoczony tekst wyraża jedną z intencji pielgrzymki. Pod cytowanymi słowami wykonanymi kursywą dodano heraldyczny podpis uczestników: flaga narodowa oraz CCA — Confraternia Catholica Academica — Mistrzejowice, nadto Politechnika Krakowska reprezentowana swoim znakiem zmienionym o krzyżyk jednoczący ludzi38.

Historia pomoże w przyszłości bliżej ocenić te wielorakie świadectwa39. Oprócz historyków nad zebranymi obiektami kultury, często pochodzącymi od laureatów wielu nagród krajowych i międzynarodowych40, zagłębi się w studium zarówno badacz dziejów kultury, jak i socjolog. Zbierane i strzeżone dokumenty i obiekty ukazując bogactwo kultury, która formowała Papieża „z dalekiego kraju”. Dokumentując odruchy ludzkich serc odpowiedzialnych za losy ojczystego dziedzictwa, zwróconych w stronę największego z Rodaków, a którym dane jest żyć i tworzyć w swoistej „pełni czasów”.

Przypisy

  1. K. Sokołowski, Dom na skrzyżowaniu dróg, Kronika Rzymska 1985 nr 35 — 36 s. 2-5; ks. M. Jagosz, Dom Polski w Rzymie. Wywiad z ks. S. Pyszka SJ, Posłaniec Serca Jezusowego, r. 117: 1988 nr 4 s. 54-57.
  2. Ośrodek Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II, Kronika Rzymska 1982 nr 1 s. 22; nr 3 s. 25.
  3. Polska Fundacja Jana Pawła II w Watykanie. Geneza — cele — zadania na przyszłość. Gazeta Niedzielna 37: 1985 nr 46 s. 1-3 (przedruki w licznych tytułach prasy polonijnej i polskiej); J. Sęk, Fundacja Jana Pawła II w Rzymie, Życie Katolickie, Warszawa 1986, nr 3 s. 133-140; W. Zachariasiewicz, John Paul II Foundation formally laurched. Polish-American World v. 28: 1986 nr 2 s. 8; 0 Fundacji Jana Pawła II. Z Ks. Biskupem Szczepanem Wesołym rozmawia Jerzy Turowicz, Tygodnik Powszechny r. 42: 1988 nr 29 s. 1, 2.
  4. Nr 1-10 (listopad 1980-maj 1982).
  5. La famiglia alle radici dell'uomo, della nazione, delia Chiesa. Atti del convegno internazionale promosso da Istituto polacco per la cultura cristiana, Centro culturale Massimiliano Kolbe, fondacion Juan Diego Da Guadalupe. Roma 5/8 dicembre 1981. Popoli e Persone 13, Citta Armoniosa 1983, ss. 230.
  6. Książki wydane staraniem Domu Polskiego Jana Pawła II w Rzymie w latach 1980-1985. Kronika Rzymska 1985 nr 35-36 s. 31-33.
  7. Kronika Rzymska 1985 nr 35-36 s. 34; Z. Chyliński, Ośrodek Dokumentacji Papieskiej. Magazyn Interpress 1983 nr 24 s. 13-15.
  8. Głodowska, Uniwersytet Polonii Świata. Dziennik Polski 11.9.1984 s. 5; M. Paszkiewicz, Uniwersytet Letni Kultury Polskiej w Rzymie. Kronika Rzymska, r. 5: 1987 nr 61-62 s. 26-27; Zofia Ratschka, Wszystkie drogi prowadzę Polaków do Rzymu. Dziennik Polski, r. 49: 1988 nr 188 s. 3. T. Szyma, Rzymskie wakacje z kulturę polską. Tygodnik Powszechny r. 42: 1988 nr 33 s. 6.
  9. 0 zbliżenie kultury polskiej i kultur innych narodów. Z ks. dr. Marianem Radwanem, dyrektorem Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijanskiej w Rzymie rozmawia Lidia Dudkiewicz. Niedziela, r. 28: 1985 nr 45 s. 1, 4, 5; Ważna i pożyteczna placówka. Rozmowa z ks. dr Marianem Radwanem. Nowy Dziennik 4-5. 2. 1987 s. 4; ks. S. Wylężek, Inicjatywy Instytutu Kultury Chrześcijańskiej, Kronika Rzymska, r. 5: 1987 nr 57-58 s. 7-9.
  10. Faliński, Placówka. Tygodnik Polski 1985 nr 12 s. 7; ks. M. Jagosz, Ośrodek Dokumentacji przy Domu Polskim Jana Pawła II, Gazeta Niedzielna, r. 37: 1985 nr 44 s. 3 (przedruki w prasie polonijnej); ks. M. Jagosz, Z kroniki Domu Polskiego Jana Pawła II i Ośrodka Dokumentacji Pontyfikatu Papieża Polaka w Rzymie, Kronika Rzymska 1985, nr 38-42 s. 42-43 (przedruki w prasie polonijnej i polskiej; ks. S. Pamuła, Ośrodek Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II w Rzymie, Kronika Rzymska 1985, nr 35-36 s. 26-30 (przedruki w prasie polonijnej i polskiej).
  11. Gramatowski, Z. Wilińska, Karol Wojtyła w świetle publikacji. Bibliografia. Libreria Editrice Vaticana 1980 ss. 280.
  12. Gramatowski, Z. Wilińska, Jan Paweł II. Bibliografia polska 1978-1983. Wyd. Fundacja Jana Pawła II. Ośrodek Dokumentacji Pontyfikatu, Rzym 1987 s. 578.
  13. Bielska, Jan Paweł II w utworach muzycznych. Bibliografia. Wyd. Fundacja Jana Pawła II, Ośrodek Dokumentacji Pontyfikatu, Rzym 1988.
  14. Bielska, Dokumentacja dżwiękowa, Kronika Rzymska r. 5: 1987 nr 59-60 s. 29-31.
  15. M. Jagosz, Prace naukowe w oparciu o Magisterium Jana Pawła II. Kronika Rzymska r. 6: 1987 nr 55-56 s. 7-15; r. 7: 1988 nr 71.
  16. Księga Pamiątkowa Dzieła Pomocy Ojcu Świętemu z 1983 roku, Kronika Rzymska 1984, nr 30 s. 10-12.
  17. Kardynał Karol Wojtyła Arcybiskup Metropolita Krakowski, Nauczyciel i Pasterz. Listy pasterskie, komunikaty, zarządzenia 1959-1978. Zebrał i opracował ks. M. Jagosz, Ośrodek Dokumentacji Pontyfikatu, Rzym 1987 s. 838.
  18. Karol Wojtyła. Biskup - Metropolita - Kardynał. Przemówienia i wywiady w Radio Watykański. Wyd. Fundacja Jana Pawła II. Ośrodek Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II Rzym 1987. Opracowanie ks. M. Jagosz, s. 172.
  19. Poloniae Lituaniaeque Descriptio. Auctore Venceslao Godreccio et correctore Andrea Pograbio Pilsnensi. In: Theatrum Orbis Terrarum editio ad Anversa a cura di Abramo Ortelius. (Nr inw. 240/Gr).
  20. Wzniesienie Duszy do Boga Pobożnego Chrześcijanina. Na pamiątkę najukochańszej Siostrze szczerze Ją kochający brat Teofil Tomasz Dąbrowski w Osmolicach dnia 18 lutego 1842 roku k. 389. (Dar mgra Witolda Francuziaka, pułkownika AK z Poznania, przekazany 30.05. 1981 r.).
  21. Dla Ciebie żyję. Mszalik na niedziele i święta nakazane. Pisany w ofic. obozie jeńców VII A. w Murnau 1942 k. 262. Na pamiątkę intronizacji Najświętszego Serca Jezusa w naszej drużynie jeńców i poświęcenia się wraz z Rodzinami Boskiemu Sercu w dniu święta Chrystusa Króla. Murnau 25.10.1942. Napisał Jan z Dukli Mazur, rysunki, winiety, inicjały wykonał Jan Rafalski z braku mszałów drukowanych. Ofiarowany Ojcu Świętemu 9.06.1985 przez J. Mazura.
  22. Nr inw. 243/Róż.
  23. Przekazany przez S. Janickiego testamentem ks. prałatowi dr Zdzisławowi Peszkowskiemu z Orchard Lake, który z kolei ofiarował go Ojcu Świętemu 19.03.1987 roku.
  24. Nr inw. 776/Róż.
  25. Ofiarowany w czasie spotkania z organizacjami katolickimi przez prezesa Konferencji OIC p. Andre Schafter oraz p. Tadeusza Szmitkowskiego w imieniu tejże Konferencji. (Nr inw. 1/Mal).
  26. Akatyst Teresy Stankiewicz, Kronika Rzymska 1982, nr 1 s. 23; A. Menhard, Polski modlitewnik królewski z XVI wieku, Kronika Rzymska, r 5: nr 63-64 s. 16.
  27. M. Jagosz, Medalion Prymasa Tysiąclecia, Kronika Rzymska r. 5: 1986 nr 47-48 s. 34.
  28. Z okazji I Pielgrzymki do Polski p. Leonia z Górskich Mejer z Łodzi ofiarowała Papieżowi pracę swej Matki: ośmiowiersz w koronce, pierwowzór wprowadzenia alfabetu w koronkarstwie klockowym w jej własnej, bezpłatnej szkole w Łomży. Praca wystawiana od 1912 roku w muzeach etnograficznych Łomży, Pragi Czeskiej, Nowogrodu i Warszawy. (Nitki valenciennes, 560 klocków. Nr inw. 834/Róż.).
  29. Chojnacka-Gontarska, Historia jednego daru, Kronika Rzymska 1984 nr 28 s. 17-18, 22; Orły nicią tkane. Panorama Polska r. 31: 1986 nr 7 s. 23-25.
  30. Krystyna Czajkowska, Nowe polonicum w zbiorach Ośrodka Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła H, Kronika Rzymska, r. 6: 1988 nr 67-68 s. 12-14.
  31. Krystyna Czajkowska, Żywy Różaniec - Obozowe Wotum, Kronika Rzymska r 5: 1987 nr 63-64 s. 13-15.
  32. W Ośrodku Dokumentacji Pontyfikatu do dnia 30.05.1988 wpisano do księgi akcesyjnej 3 727 darów, z których opracowano 2 988. W tym: malarstwo — 366, rysunek — 61, grafika — 123, rzeźba — 351, intarsja — 8, gobeliny — 194, metaloplastyka — 137, numizmatyka — 854, kartografia — 16 itd.
  33. S. Pamuła, Matka Boża w zbiorach Centrum Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II w Rzymie. Kronika Rzymska r. 5: 1986 nr 44-46 s. 26-28 (przedruki w prasie polonijnej).
  34. T. Kupiszewska, Obraz Matki Bożej Jasnogórskiej — „świadek” zamachu. Kronika Rzymska r. 5: 1987 nr 59-60 s. 27-28.
  35. T. Kupiszewska, Matka Boża w darach dla Jana Pawła II — III pielgrzymka do Ojczyzny. Wystawa w Domu Polskim Jana Pawia II w Rzymie. Kronika Rzymska r. 6: 1988 nr 70.
  36. Medal pamiątkowy Domu Polskiego Jana Pawła II w Rzymie. Kronika Rzymska 1985 nr 35-36 s. 39; Medal na 40 rocznicę bitwy. Kronika Rzymska, 1984 nr 24 s. 39.
  37. Z listu prof. Juliusza Wiktora Gomulickiego z 11.05.1984 r.
  38. Z listu p. Zenona Waszczyszyna z 3.02.1984 r.
  39. G. (K. Rypińska), Dary serca. Kronika Rzymska 1984 nr 28 s. 17-18, 22.
  40. Z grafiki: Jerzy Dużycki, Antoni Gołębniak, Tadeusz Michał Siara; z tkaniny artystycznej: Aleksandra Podosek, z malarstwa: Halina Cieślińska-Brzeska, Wojciech Kossak, Barbara Marzyńska-Bielowa, Jerzy Nowosielski, Stanisław Rodziński, Teresa Stankiewicz; z medalierstwa: Witold Korski, Józef Stasiński; z rzeźby: Janina Karczewska, Tadeusz Tchórzewski, Andrzej Pityński.

Tagi

Więcej o Autorze (Autorach)

0raz Pozostałe Publikacje tego Autora (ów)

Ks. infułat, dr Michał Jagosz

Ksiądz infułat, dr Michał Jagosz (ur. 18 II 1941 r. w Łodygowicach). W 1964 r. ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Krakowie, gdzie 21 VI przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1964–1967 był ...

Copyrights

COPYRIGHTS©: STAŁA KONFERENCJA MUZEÓW, ARCHIWÓW I BIBLIOTEK POLSKICH NA ZACHODZIE
CAŁOŚĆ LUB POSZCZEGÓLNE FRAGMENTY POWYŻSZEGO TEKSTU MOGĄ ZOSTAĆ UŻYTE BEZPŁATNIE PRZEZ OSOBY TRZECIE, POD WARUNKIEM PODANIA AUTORA, TYTUŁU I ŹRÓDŁA POCHODZENIA. AUTOR NIE PONOSI ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA NIEZGODNE Z PRAWEM UŻYCIE POWYŻSZEGO TEKSTU (LUB JEGO FRAGMENTÓW) PRZEZ OSOBY TRZECIE.

Stała Konferencja Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie | MABPZ

Stała Konferencja
Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie

Sekretariat

Muzeum Polskie w Rapperwsilu
Schloss Rapperswil
Postfach 1251
CH-8640 Rapperswil
Schweiz

Kontakt

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
+41 (0)55 210 18 62

UWAGA

Z Sekretariatem MABPZ
prosimy kontaktować się tylko w kwestiach dotyczących Konferencji.

Niniejszy portal internetowy Stałej Konferencji Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie (MABPZ) został zainicjowany i był prowadzony do 2018 roku przez pracowników Polskiego Instytutu Naukowego w Kanadzie i Biblioteki im. Wandy Stachiewicz.
www.polishinstitute.org

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych
www.mkidn.gov.pl

Przy współpracy z Fundacją Silva Rerum Polonarum z Częstochowy
www.fundacjasrp.pl

Od 2020 r., projekt finansowany jest ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego; dzięki wsparciu Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą - Polonika
www.polonika.pl

Deklaracja dostępności strony internetowej
Deklaracja PDF pobierz

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Fundacja Silva Rerum Polonarum Częstochowa
Instytut Polonika