Ks. infułat, dr Michał Jagosz

Ksiądz infułat, dr Michał Jagosz (ur. 18 II 1941 r. w Łodygowicach). W 1964 r. ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Krakowie, gdzie 21 VI przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1964–1967 był wikariuszem parafii w Wadowicach i kapelanem w miejscowym szpitalu, a przez kolejne dwa lata pracował w parafii w Borku Fałęckim. W 1968 r. ukończył dwuletnie Metropolitalne Studium Liturgiczne w Krakowie, gdzie studiował liturgikę, a w latach 1966–1970 i 1976–1977 kontynuował studia teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. Następnie w r. 1985 ukończył Szkołę Archiwistyki i Paleografii przy Archiwum Watykańskim, a w 1991 r. Studium przy Kongregacji ds. Kanonizacyjnych w Rzymie.

Był podkustoszem Katedry Metropolitalnej w Krakowie (1969–1983), a w latach 1978-1983 pełnił funkcję dyrektora Archiwum Kapitulnego i Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie oraz sekretarza Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej (1970–1983). Od 1983 r. (przez następne 17 lat) kierował rzymskim Ośrodkiem Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II, a w latach 1986 do 1996 r. był administratorem Domu Polskiego i Fundacji Jana Pawła II w Rzymie. W latach 1986–2000 zajmował się redagowaniem „Kroniki Rzymskiej” (Rzym). Od 2000 r. pełni funkcję camerlengo (administratora) Bazyliki Santa Maria Maggiore w Rzymie, a rok później (2001) został prefektem muzeum tejże świątyni.

Jest autorem artykułów, referatów i haseł encyklopedycznych oraz redaktorem publikacji Ośrodka Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II w Rzymie, m.in.: „Nauczyciel i Pasterz. Listy pasterskie – Komunikaty – Zarządzenia 1959–1978” (1987), „Przemówienia i wywiady w Radio Watykańskim” (1987), „Materiały XV Sesji Stałej Konferencji Archiwów, Bibliotek i Muzeów Polskich na Zachodzie” (1994), „O Świętej Jadwidze Królowej mówią…” (1997), „Nauczyciel i Pasterz. Memoriały i pisma do Rządu i Władz Administracyjnych 1959–1978” (1998) „Materiały XXI Sesji Stałej Konferencji Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie” (1999), „W służbie Polonii i Kościołowi powszechnemu” (1999). Jest laureatem nagrody naukowej im. Franciszka i Ireny Skowyrów przekazanej przez Katolicki Uniwersytet Lubelski w 1999 r.