Jerzy Maria Langman
Ksiądz profesor Jerzy Maria Langman, ur. 31 lipca 1903 r. w Krakowie, zm. 18 stycznia 1982 r. w Rzymie. Syn polskiego artysty-rzeźbiarza Zygmunta Langmana. W okresie plebiscytu na Górnym Śląsku został zaangażowany do pracy w Muzeum Śląskim w Katowicach. Jednocześnie studiował historię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Następnie podjął pracę w Polskim Radiu w Katowicach.
Przed wybuchem II wojny światowej wyjechał do Warszawy, gdzie został prowadzącym ogólnopolskich audycji religijnych. W okresie II wojny światowej był więziony w obozach koncentracyjnych w Mauthausen-Gusen i Buchenwaldzie. Po wojnie wyjechał do Rzymu, gdzie rozpoczął studia teologiczne na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. W 1951r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1947 r. uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim doktorat z historii sztuki. Następnie podjął studia w Papieskim Instytucie Archeologii Chrześcijańskiej, które zwieńczył obroną doktoratu w 1960 r. W latach 1960-1970 wykładał archeologię chrześcijańską na Angelicum, a w latach 1970-1978 na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie.
Erudyta i kolekcjoner - w Rzymie zgromadził wiele dzieł sztuki pochodzących od artystów mieszkających na Zachodzie. Dzieła te były eksponowane na trzech kolejnych wystawach w Rzymie. Po śmierci Jerzego Langmana pewna część jego kolekcji została przekazana (przez wykonawców testamentu i rodzinę) w 1990 r. do rzymskiego Ośrodka Dokumentacji i Studium Pontyfikatu. Spuściznę tę stanowi zbiór ponad stu eksponatów. Są to m.in. obrazy Ernesta Kosmowskiego, Kazimierza Zielenkiewicza, Bronisława Mazura, Adama Bunsch, Krystyny Wróblewskiej i stosunkowo duży zbiór rzeźb: Zygmunta Langmana, Tomasza O. Sosnowskiego, Piusa Welońskiego.
