Skip to main content

Więzi bibliotek i archiwów emigracyjnych z edukacją z informacji naukowej i bibliotekoznawstwa w kraju

Referat wygłoszony na XXVI sesji Stałej Konferencji MABPZ - Kraków 2004 r.

Więzi bibliotek i archiwów emigracyjnych z edukacją z informacji naukowej i bibliotekoznawstwa w kraju

Referat wygłoszony na XXVI sesji Stałej Konferencji MABPZ - Kraków 2004 r.
WPROWADZENIE

Jednym z ważnych przesłań dla współczesności jest wypowiedź:

„Nauka stanowi część składową kultury miłości, która w Janie Pawle II znajduje wyraz najwyższy i potężny [...]. Powinno być nagłośnione zdanie papieża nawołujące do tego, by «umieć różnić się, co oznacza wzajemne uzupełnianie»“[1].

Te przywołane słowa Jego Świątobliwości znakomicie oddają cele instytucji zrzeszonych w Stałej Konferencji Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie oraz znaczenie ich więzi z krajem. W przypadku więzi z edukacją z informacji naukowej i bibliotekoznawstwa w Polsce, równocześnie skierowuje myśl do Rzymu, skąd wywodzi się idea oraz początki oficjalnej współpracy z bibliotekami i archiwami emigracyjnymi w dzisiejszym Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Szanowni Referenci, jak wynika z programu sesji, omówią m.in. współpracę z ośrodkiem kształcenia tego kierunku w Warszawie, dlatego przede wszystkim pragnę zaczerpnąć przykłady z macierzystej uczelni w Krakowie. Chcę przybliżyć ten kontekst papieskiej „kultury miłości” i „wzajemnego uzupełniania” w dwóch wątkach dotyczących okresu III Rzeczypospolitej : zastanawiania się nad przeszłością oraz nad orientacjami przyszłościowymi.

I. SPOJRZENIE WSTECZ

Zachłyśnięcie się w Polsce swobodami w latach 90. XX wieku stworzyło nowe szanse rozwijania współpracy międzynarodowej drogą oficjalną z placówkami polonijnymi wychodźstwa na Zachodzie. Wcześniejsze kontakty, w okresie wszechwładnej cenzury, osnute były konieczną przesłoną utajnienia oraz ostrożnością w udostępnianiu w kraju przywiezionych książek, materiałów, informacji. Odbywały się one zazwyczaj na drodze prywatnej i takie też były początki mojego zetknięcia z ruchem polonijnym na początku lat 70. w Rzymie (przez Emeryka Czapskiego) i w Paryżu w 1981 roku (przez Marię i Józefa Czapskich) w związku z opracowywaniem mojej monografii o założycielu Muzeum Czapskich w Krakowie (stypendium margrabiny J. S. Umiastowskiej)[2]. Obok możliwości dostępu do materiałów źródłowych związanych z tematem rozprawy, doświadczyłam wtedy dobrodziejstwa czytania wydawnictw instytucji polonijnych, przywiezienia ich i podzielenia się z czytelnikami w Polsce.

Oficjalne więzi zostały nawiązane w latach 90. w ramach kierowanej przeze mnie Katedry Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej, wówczas na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Można tu wyróżnić dwa etapy tych związków, w konsekwencji przemian w kraju — pierwszą połowę lat 90. oraz ostatnich dziewięć lat.

Etap pierwszy

W pierwszej połowie lat 90. dokonywało się wzajemne poznawanie z autopsji instytucji polonijnych w Europie i w USA, jaki organizacji w kraju przez wzajemne wizyty, gościnne wykłady, referaty na konferencjach Stałej Konferencji MABPZ oraz w Polsce m.in. bibliotekarzy slawistów w Przegorzałach w 1995 roku, wystawy, wymianę wydawnictw i inne spotkania i, naturalnie, publikacje[3]. W 1991 roku stało się to dla mnie możliwe np. przy okazji naukowego wyjazdu do Wielkiej Brytanii, sponsorowanego przez British Council, a w roku 1993 do nowojorskiego State University Buffallo (współpraca bezpośrednia Uniwersytetu Jagiellońskiego).

Watykan w rozwijaniu tych więzi spełnił najznaczniejszą rolę, a zwłaszcza Ośrodek Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II w Rzymie dzięki inicjatywom ks. inf. Michała Jagosza. Jego wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim odkryły nowe horyzonty studentom i zostały gorąco przyjęte. Później pomoc w ODP w latach 1994-1995 mgr. Władysława Szczęcha z zespołu Katedry Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UJ — równoległa do prac bibliotekarzy z Biblioteki Jagiellońskiej —przyczyniła się do powstania w Rzymie komputerowych baz danych książek, medali papieskich, informacji o pomnikach papieskich na świecie, prac redakcyjno-wydawniczych w języku esperanto. Prace te zostały dobrze ocenione, podobnie zresztą jak te zespołu warszawskiego nad bibliografią Jana Pawła II w drugim obiegu[4].

Pamiętam wzruszenie z zetknięcia z pamiątkami pieczołowicie gromadzonymi w Londynie w Instytucie i Muzeum im. gen. Sikorskiego, zbiorami w POSK-u: Bibliotece Polskiej w Paryżu, Instytucie Piłsudskiego w Londynie i Nowym Jorku, Archiwum w Orchard Lake, na Zamku w Montrésor[5]. Dominował podziw dla pietyzmu i bezinteresownego zaangażowania w ochronę zabytków na obczyźnie wolontariuszy z pokolenia, które tak wiele przeszło i utraciło przez II wojnę światową, a potrafiło bezinteresownie tak wiele z siebie dać.

Korzystam dlatego z możliwości, aby w imieniu świata nauczycieli pięknego zawodu bibliotekarza i archiwisty w Polsce — złożyć wyrazy wdzięczności: cześć pamięci dr. Zdzisława Jagodzińskiego i dr Marii Danielewicz-Zielińskiej. Uszanować pragnę zasługi ludzi, zarówno tych, których nazwiska są mało znane, jak i bardzo znanych. Pracowników, z którymi zetknęłam się przelotnie, i tych, którzy chcieli więcej myśli i czasu poświęcić współpracy z Instytutem Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Uniwersytetu Jagiellońskiego, a zwłaszcza Państwu Aleksandrowi Szkucie, Ryszardowi Dembińskiemu, Eugenii Maresch, Januszowi Morkowskiemu, Ninie Kozłowskiej, Mieczysławowi Stachiewiczowi i Józefowi Kowalskiemu, Paniom z Rodu Reyów-Potockich: Marii Reyowej, Annie Potockiej, Elżbiecie Gromnickiej, a z USA — ks. Romanowi Nirowi.

Rozmowy z autentycznymi świadkami gehenny wywózek i szlaku gen. Andersa, rzuconymi na kontynent amerykański i do różnych krajów Europy, pozostawiły do dzisiaj niezatarte wrażenie i przekonanie o obowiązku szybkiego przekazania obiektywnych, niezakłamanych wiadomości studentom, zgodnie z zadaniami nauczyciela akademickiego. Formą bardzo atrakcyjną dla studentów było i jest bezpośrednie zetknięcie z pracownikami instytucji zrzeszonych w Stałej Konferencji MABPZ, jak i prezentacja dokumentacji oraz działalności na emigracji. Dołączyło do tego wprowadzenie tych nowych treści do zajęć akademickich, czyli najważniejsza forma edukacyjna, wpływająca na kształtowanie młodego pokolenia. Umożliwiły to: rozszerzająca się dostępność materiałów o bibliotekach, archiwach i muzeach na Zachodzie oraz wykłady zagranicznych gości. Książki i informatory przywiezione z zagranicy wzbogaciły prowadzony przeze mnie na Uniwersytecie Jagiellońskim wykład z historii bibliotek w XIX i XX wieku, rozpętały dyskusje, a ich owocem było podejmowanie tej tematyki w postaci prac magisterskich przez studentów. Wykonanie tych badań umożliwiały indywidualne stypendia zagraniczne studentów, połączone z praktykami profesjonalnymi, głównie polegającymi na pomocy w katalogowaniu zbiorów; sporadycznie — wyjazdy do rodziny za granicę. Powstała tą drogą dokumentacja, archiwizowana na Uniwersytecie Jagiellońskim, była opracowana pod opieką zespołu Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa UJ. Opiekowałam się m.in. kilkoma pracami magisterskimi na temat: Biblioteki Polskiej w Paryżu 1945-1992 (Izabela Widomska), Biblioteki Muzeum Polskiego w Rapperswilu (Małgorzata Szpunar), wydawnictw Instytutu Literackiego w Paryżu (Krzysztof Jaśko, Barbara Pietruszka), Muzeum Polskiego w Chicago (Dorota Ciszewska); relacji prasy oficjalnej i drugiego obiegu o drugiej pielgrzymce Jana Pawła II do Polski w 1983 roku (Ewa Stefańska), o fragmencie księgozbioru Józefa Czapskiego w Muzeum Narodowym w Krakowie (Jolanta Sopińska)[6]. Nieodżałowanej pamięci prof. Wiesław Bieńkowski był promotorem pracy magisterskiej o Londyńskiej Oficynie Poetów i Malarzy (Maria Leska)[7]. Zainteresowanie w Polsce drugim obiegiem i pomocą ośrodków polonijnych w gromadzeniu i udostępnianiu tych zbiorów, dostarczaniu wydawnictw do przedruków w drugim obiegu, wywołało organizację specjalnej sesji z okazji Dni Krakowa w 1992 roku, której pokłosiem była praca zbiorowa pod redakcją cenionego historyka prof. Jana Małeckiego, m.in. z moim artykułem na temat zbiorów i bibliografii drugiego obiegu w Polsce i na świecie, z uwzględnieniem roli instytucji Stałej Konferencji MABPZ[8].

W 1993 roku zostałam zaproszona do napisania artykułu o wynikach badań naukowych polsko-litewskich nad rękopisami w archiwach i bibliotekach w Wilnie, które pozwoliły na opublikowanie w języku polskimi litewskim pierwszego po II wojnie światowej katalogu z sygnaturami (opublikowana w roku 1994, w 1998 tekst w postaci bazy danych został zamieszczony w Internecie, na stronie domowej IINiB UJ). Artykuł został zamieszczony w Materiałach z XV Sesji Stałej Konferencji MABPZ w Rzymie w 1994 roku[9].

Etap drugi

Można wyróżnić go od połowy lat 90. po ogłoszeniu ustawy o nowym prawie autorskim w Polsce w 1994 roku (z uzupełnieniami). Okres ten przyczynił się do zalewu rynku wydawniczo-księgarskiego w Polsce oficjalnymi, pięknie wydanymi publikacjami tytułów z byłego drugiego obiegu, założeniem w kraju wielu przedstawicielstw wydawnictw emigracyjnych i... spowszednieniem tematyki oraz zmianą toru zainteresowań czytelników w Polsce. Przetrwało jednak poszanowanie dla znaczenia polonijnych instytucji Stałej Konferencji MABPZ i chęć współpracy ze strony IINiB UJ.

Pojawił się też element udogodnień elektronicznego środowiska i udziału w nim archiwów, bibliotek i muzeów emigracyjnych. Nieodzownym krokiem była bezsprzecznie obecność ich w Internecie, czyli powstanie wspólnej strony www instytucji Stałej Konferencji MABPZ. Wykazywałam tę potrzebę jako bardzo pilną przy okazji przedstawiania Polish Academic Center w Buffalo USA (otwarte 12 kwietnia 1997) oraz na kolejnej Stałej Konferencji MABPZ w Montrésor w 1997 roku. Ta wspólna strona dla instytucji należących do Stałej Konferencji powstała dzięki Bibliotece Instytutu Polskiego na Uniwersytecie McGilla w Montrealu [http://www.biblioteka.info/mabpz/] . Obecnie została bardzo rozbudowana dzięki Internetowi (19 instytucji), posiada liczne odesłania (linki) do stron domowych poszczególnych instytucji należących do Stałej Konferencji, gdzie pokazywane są zbiory i ekspozycje. Polski wkład to odesłania głównie z organizacji archiwalnych w kraju: np. na stronie www Archiwum Państwowego w Krakowie [http://www.archi-wum.krakow.pl/menu.php]. Rada Dziedzictwa Kulturalnego (powołana w 1998 przez Ministra MENiS), po oddaniu w 2000 roku pod egidę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i inicjatywie Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych rozbudowuje od dwóch lat elektroniczną bazę danych SEZAM o materiałach archiwalnych na świecie, czyniąc starania o ewidencjonowanie tam też zbiorów emigracyjnych [http://www.archiwa.gov.pl/in-dex.php?p=l&CIDA=135].

Po roku 1995 aktualizowany permanentnie temat instytucji Stałej Konferencji MABPZ, nadal utrzymuje się w programie studiów z zakresu informacji naukowej i bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim w ramach kursowych wykładów z przedmiotu „Biblioteka i książka w komunikacji społecznej” i „Literatura współczesna”. W pogłębionej formie jest dyskutowany na specjalizacjach: „Archiwizacja i digitalizacja zbiorów” (opiekun dr hab. Urszula Perkowska) oraz „Elektroniczne publikowanie” (pod moją opieką, np. przy okazji oceny jakości stron www). Cennym gościem, bezpośrednimi relacjami wzbogacającym wiedzę studentów, była Anna Stefanicka z Instytutu Józefa Piłsudskiego w Londynie, przyjęta na naukowy staż w IINiB UJ w 2001 roku dla pogłębienia wiedzy archiwalnej w różnych instytucjach w Krakowie.

Podjęta też została inicjatywa, która wskazała na zainteresowanie instytucji polonijnych tą działalnością krakowską. IINiB UJ (pracownicy i studenci) wspólnie z biblioteką PAT i Polskim Towarzystwem Bibliologicznym Oddział w Krakowie zorganizował naukową konferencję w kwietniu 1999 roku w Rzymie, powtórzoną w Krakowie, z okazji 20. rocznicy odprawienia przez Jana Pawła II pierwszej mszy świętej na Wawelu ku czci św. Jadwigi, królowej. Sesja została poświęcona „Europejskiemu znaczeniu Świętej Królowej Jadwigi”. W Rzymie zaangażowały się w nią instytucje emigracyjne polonijne, m.in. Papieski Instytut Studiów Kościelnych w Rzymie (ks. Hieronim Fokciński). Zainteresowanie spowodowało kolejną, trochę zmienioną edycję konferencji w maju tego samego roku w Collegium Maius z udziałem jako referentów przedstawicieli środowiska biblioteczno-archiwalnego krakowskiego i rzymskiego oraz studentów IINiB UJ (opublikowane zostały materiały w 2000 roku jako wydawnictwo jubileuszowe UJ)[10].

Rozszerzyło się w tych latach grono krajowych uczestników publicznie dostępnych obrad dorocznej Stałej Konferencji MABPZ, zwłaszcza odkąd sesje zaczęły odbywać się w Polsce (Lublin 1995, Wrocław 1996), a emigracyjne zabytki archiwalno-muzealne, po zabiegach konserwacyjnych w Polsce, zaczęły gościć na specjalnych wystawach, głównie w Warszawie, ale też w Krakowie. Przybywa naukowych opracowań o działalności instytucji emigracyjnych, jak jeszcze w maszynopisie Biblioteki polskie za granicą 1938 - 1948 pod red. B. Bieńkowskiej[11].

Przy podsumowaniu obu okresów na pierwszy plan wybij a się wpływ instytucji Stałej Konferencji MABPZ na przemianę mentalności polskiego społeczeństwa, wzbogacenie osobowości młodzieży, znaczenie informacyjne (odkłamanie historii narodowej), a przede wszystkim ukazanie korzeni, tego, co łączy Polaków bez względu na granice. Dołącza się uznanie dla wysiłku jednostek na emigracji, które z poczuciem wielkiej odpowiedzialności wobec sprawy narodowej przeprowadziły bezpiecznie zbiory na obczyźnie przez tak wiele trudnych momentów dla kultury polskiej w kraju i za granicą.

2. SPOJRZENIE W PRZYSZŁOŚĆ

Znaczenie Uniwersytetu Jagiellońskiego dla tradycji i nauki polskiej, powinno być dodatkowym argumentem, który pozwoli na dalsze wzmacnianie więzi z polonijnymi instytucjami biblioteczno-archiwalno-muzealnymi i przekazywanie wiedzy o ich zbiorach i zasługach opiekunów — młodzieży studenckiej w Krakowie, m.in. ponad 500 studentom IINiB UJ. Obok uwidocznienia tej tematyki w programach studiów mogą te więzi nabrać dodatkowych cech, pożytecznych dla obu stron.

Ze względu na pracę głównie wolontariuszy w instytucjach polonijnych może to być dołączenie się studentów i pracowników IINiB UJ do pomocy w pracy bieżącej (praktyki), analogicznie do pracowników Biblioteki Jagiellońskiej, Biblioteki Narodowej, Biblioteki XX Czartoryskich, Zakładu Narodowego im. Ossolińskich i innych. Mogą być kontynuowane i rozszerzane prace badawcze, np. zamawiane tematy przez instytucje Stałej Konferencji MABPZ,, następnie realizowane w formie prac licencjackich i magisterskich, powinny być uwieńczone powodzeniem prowadzone wspólne starania o granty UE, pracownicy IINiB UJ mogą udzielać konsultacji w zakresie: nowoczesnego bibliotekarstwa, bibliografii, stron www, baz danych, kwerend w Polsce, mogą też wspierać rozwój naukowy przez prowadzenie promotorstwa prac doktorskich (seminaria doktoranckie) i inne.

Wyzwania

Chyba najpoważniejszym wyzwaniem w związku z potrzebami użytkowników stają się aktualnie prace nad informacją w środowisku elektronicznym, ułatwiające informację o zbiorach (katalogi online, bazy metadanych), zamieszczanie informacji w portalach i wortalach polskich, ważnych elektronicznych bazach bibliograficznych, a zwłaszcza digitalizacja zbiorów i tworzenie serwisów multimedialnych udostępniających skarby kultury polskiej społeczeństwu świata, budowanie public relations. Przykłady można czerpać i korzyści powinno przynieść rozwinięcie współpracy z działami slawistycznymi wielkich bibliotek uczelnianych na świecie, z którymi m.in. posiada kontakty IINiB UJ[12].

Pierwszy krok

Nieodzowny w kontekście potrzeb użytkowników—to rozszerzenie informacji na stronie www Stałej Konferencji MABPZ o najnowszych przedsięwzięciach, działalności i ofertach dla użytkowników i umieszczenie w tym zakresie wiadomości imiennych (zakres odpowiedzialności i uprawnień decyzyjnych). Dla pożytku przyszłych pokoleń powinna być wzbogacona część opracowań biograficznych o pracownikach i donatorach instytucji Stałej Konferencji MABPZ (w formie elektronicznej i wydawnictw na papierze). Specjalnie ważne jest stworzenie systemu odesłań (linków) wewnętrznych i zewnętrznych na stronach www, ich stała aktualizacja oraz zamieszczenie odesłań w polskich portalach i wortalach. W ciągu ostatnich lat Internet coraz bardziej dominuje w przekazie informacji, staje się miejscem szczególnie ważnym dla młodych ludzi, czyli przyszłych użytkowników i wolontariuszy wspierających działalność, i dlatego do tego elementu informacji należy przykładać szczególną wagę.

Kolejny krok

Pożyteczne dla przyszłości będzie wprowadzenie do środowiska elektronicznego katalogów zbiorów instytucji MABPZ w dostępie online, a następnie digitalizacja obiektów najważniejszych dla kultury narodowej i zamieszczanie multimedialnych artefaktów w Internecie. Granty EU powinny wspomóc fundusze krajowe mające na celu digitalizację najcenniejszych kolekcji.

Owe etapy są identyczne i równie nieodzowne dla instytucji biblioteczno-archiwalno-muzealnych oraz kształcących z informacji naukowej i bibliotekoznawstwa, zarówno w kraju, jak i polonijnych na świecie. Wspólnie wówczas będą mogły pozytywnie odpowiedzieć na wezwanie papieża Jana Pawła II, który nawołuje, aby „umieć różnić się, co oznacza wzajemne uzupełnianie” oraz szerzyć ową kulturę miłości do ojczyzny, tradycję, poszanowanie pracy naukowej i oświatowej, wysiłku i rezultatów pracy ludzi emigracji, wspieranych w kraju.

OFERTA - ZAMIAST ZAKOŃCZENIA

W IINiB UJ będziemy się czuli zaszczyceni możliwością uczestniczenia w tych działaniach i dlatego zgłaszam następujące propozycje do uwzględnienia w planach instytucji Stałej Konferencji MABPZ:

  • zapraszanie do IINiB UJ pracowników instytucji emigracyjnych na wykłady i staże naukowe, doroczne międzynarodowe konferencje w czerwcu, jak i studia na kierunku Informacja Naukowa i Bibliotekoznawstwo;
  • udzielanie poradnictwa profesjonalnego np. z zakresu opisu źródeł informacyjnych, zarządzania informacją i zbiorami, zarządzania wiedzą, public relations, informacji biznesowej i wiedzy o hierarchii w świecie elektronicznym, np. w jakich wortalach, portalach umieszczać odesłania (linki) w celu dotarcia do największej liczby użytkowników;
  • pomoc studentów IINiB UJ w bieżącej pracy biblioteczno-archiwalnej (praktyki, katalogowanie na dystans);
  • współpraca przy opracowywaniu dokumentacji np. biograficznej, informacji do stron www, etc.;
  • wspólne aranżowanie telekonferencji dla wzmocnienia więzi ze światowym środowiskiem profesjonalnym, zwłaszcza oddziałami slawistycznymi;
  • współuczestniczenie w staraniach i realizacji grantów, zwłaszcza UE.

Przypisy

[1] D. Morawski: Lux ex Oriente? Jan Paweł II i Europa. [W:] XV Sesja Stałej Konferencji Archiwów, Bibliotek i Muzeów Polskich, Rzym: Fundacja Jana Pawła II 1994, s. 12 [za: prof. A. Zichichi] i s. 10 [za: Jan Paweł II].

[2] M. Kocójowa: „Pamiątkom ojczystym ocalonym z burzy dziejowej... “ Muzeum im. Emeryka Hutten--Czapskiego (Stańków—Kraków). Kraków: Wydawnictwo Literackie 1978, Cracoviana Seria I Zabytki; taż: Ukryte skarby. Rzecz o Muzeum im. E. H. Czapskiego w Krakowie. „Tygodnik Powszechny”, Kraków 2000, 27, s. 15; też: Kolekcja numizmatyczna Czapskich. „Tydzień Polski i Dziennik Żołnierza — Polish Daily and Soldiers Daily”, Londyn 1997, 6, s. 12; też: Związki E. Czapskiego jun. z Muzeum Narodowym w Krakowie [W:] Emeryk Hutten-Czapski 1897-1979. Londyn 1986, s. 39-50.

[3] Libraries in Europe’s Post-Communist Countries: Their International Context. red. M. Kocójowa, W. Zalewski. Kraków 1996, Polskie Towarzystwo Bibliologiczne.

[4] Jan Paweł II poza cenzurą PRL, bibliografia 1976-1989. Oprac. A. Sitarska i S. Skwirowska. Rzym 1996, A. Sitarska: Koncepcja studenckich praktyk w bibliotekach polskich na obczyźnie. [W:] Informacja i mniejszości etniczne. Warszawa 1996, s.194-202. Propozycje i Materiały. T.5.

[5] M. Kocójowa: Na Zamku w Montrésor. „Alma Mater” 1997/1998, Kraków 1998, 7, s. 46 - 50.

[6] M. Jaskowska: Prace magisterskie 1978 - 1999 BIN UJ. Spis.[W:] Biblioteka i informacja w komunikowaniu. Kraków 2000, s. 351 - 353.

[7] M. Leska: Londyńska Oficyna Poetów i Malarzy Czesława i Krystyny Bednarczyków, Londyn 1998, Zob. też: M. Kocójowa, W. Pindlowa: Jubileusz 40-lecia londyńskiej Oficyny Poetów i Malarzy w Krakowie. „Ruch Literacki”, 1990, z. 6, s. 471 - 474; Też, Pożegnanie z londyńską „Oficyną pod Mostem”. „Biuletyn Informacyjno-Instrukcyjny Miejskiej Biblioteki Publicznej w Krakowie” 1992, 2, s. 39 - 44.

[8] 8 Wydawnictwa podziemne w powojennym Krakowie, red. J. Małecki. Kraków 1993, s. 61 - 68: Informacja o wydawnictwach drugiego obiegu w Polsce i na świecie.

[9] Przewodnik po zbiorach rękopisów w Wilnie, oprac. M. Kocójowa. Kraków 1993; wersja elektroniczna od 1998 roku pt. Rękopisy w Wilnie strona domowa IINB UJ http:// bilon.miks.uj.edu.pl [odczyt: 2004-08-09]; Też: Polonica w bibliotekach litewskich. [W:] XV Sesja Stałej Konferencji Archiwów, Bibliotek i Muzeów Polskich na Zachodzie 23 - 26 IX 1993, red. ks. M. Jagosz. Rzym 1994, s. 90 - 98.

[10] Europejskie znaczenie Świętej Jadwigi Królowej. Dokumentacja w zbiorach polskich i włoskich. Kraków 2000.

[11] Maszynopis (22 aw) złożony w Ministerstwie Kultury czeka na sponsora.

[12] Indexing, Abstracting and Website/Internet Coverage. „Slavic and East European Information Resources” 2004, t. 5, nr 1/2.

Tagi

Więcej o Autorze (Autorach)

0raz Pozostałe Publikacje tego Autora (ów)

Maria Kocójowa

Dr hab. Maria Kocójowa, adiunkt, prof. UJ 1994-1999. Absolwentka BIN Uniwersytetu Warszawskiego, doktorat w dziedzinie nauk humanistycznych w Uniwersytecie War­szawskim oraz habilitacja w Uniwersy...

Copyrights

COPYRIGHTS©: STAŁA KONFERENCJA MUZEÓW, ARCHIWÓW I BIBLIOTEK POLSKICH NA ZACHODZIE
CAŁOŚĆ LUB POSZCZEGÓLNE FRAGMENTY POWYŻSZEGO TEKSTU MOGĄ ZOSTAĆ UŻYTE BEZPŁATNIE PRZEZ OSOBY TRZECIE, POD WARUNKIEM PODANIA AUTORA, TYTUŁU I ŹRÓDŁA POCHODZENIA. AUTOR NIE PONOSI ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA NIEZGODNE Z PRAWEM UŻYCIE POWYŻSZEGO TEKSTU (LUB JEGO FRAGMENTÓW) PRZEZ OSOBY TRZECIE.

Stała Konferencja Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie | MABPZ

Stała Konferencja
Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie

Sekretariat

Muzeum Polskie w Rapperwsilu
Schloss Rapperswil
Postfach 1251
CH-8640 Rapperswil
Schweiz

Kontakt

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
+41 (0)55 210 18 62

UWAGA

Z Sekretariatem MABPZ
prosimy kontaktować się tylko w kwestiach dotyczących Konferencji.

Niniejszy portal internetowy Stałej Konferencji Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie (MABPZ) został zainicjowany i był prowadzony do 2018 roku przez pracowników Polskiego Instytutu Naukowego w Kanadzie i Biblioteki im. Wandy Stachiewicz.
www.polishinstitute.org

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych
www.mkidn.gov.pl

Przy współpracy z Fundacją Silva Rerum Polonarum z Częstochowy
www.fundacjasrp.pl

Od 2020 r., projekt finansowany jest ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego; dzięki wsparciu Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą - Polonika
www.polonika.pl

Deklaracja dostępności strony internetowej
Deklaracja PDF pobierz

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Fundacja Silva Rerum Polonarum Częstochowa
Instytut Polonika