Halina Jastrzębowska-Kenarowa

Była córką Wojciecha Jastrzębowskiego, pod którego kierunkiem studiowała architekturę wnętrz w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Malarstwa uczyła się w pracowni Felicjana Kowarskiego, kończąc studia pomyślnie w 1934. Już w czasie nauki aktywnie uczestniczyła w życiu artystycznym i kulturalnym Warszawy, była członkinią Bloku Zawodowych Artystów Plastyków i Spółdzielni "Ład" od 1935.

Wiosną 1936 powierzono jej wraz z kolegą Stanisławem Appenzellerem zadanie organizacji w salach dzierżawionego przez państwo polskie zamku w Rapperswilu wystawy artystów zrzeszonych w Bloku ZAP. Powodzenie wystawy dało asumpt do stworzenia w pomieszczeniach zamku stałej i zmiennej wystawy pt. "Muzeum Polski Współczesnej". W pracach nad nią towarzyszył Halinie jej ówczesny mąż Antoni Kenar, a w kraju wiele materiałów przygotowywali koledzy z Bloku ZAP pod nadzorem Wojciecha Jastrzębowskiego.

Jastrzębowska pozostała kustoszem Muzeum do 1945. W czasie II wojny światowej organizowała pomoc i aktywność kulturalną dla polskich żołnierzy internowanych w Szwajcarii, a od 1944 szkołę dla zbiegłych z robót w Niemczech polskich dziewcząt.

Po wizycie w Rapperswil wysłannika z ramienia nowej władzy Jerzego Putramenta kierownictwo Muzeum przejęła przysłana z Warszawy Romana Toruńczyk. Halina Jastrzębowska wróciła do Polski w 1945, pierwszym wojskowym transportem dla internowanych.

Halina Jastrzębowska - Kenarowa (1907-2003)